Kesinlikle mutlu olmak için iyi bir gün değil...
AÜDHF liysen eğer ve hocalara bağlıysa bir sınavdan geçmen, geçmiş olsun sana canım otur ağla haline. Tam olarak işkenceden başka bişey değil.

Zaman kaybettirmek bir yana, bunu atlatmaya çalışıp kendimi mutlu edicek şeyler yapayım dedim yok, olmadı. Teşekkür ederim beni zorla mutsuz etmek isteyen herkese ve herşeye... Oysa ki sevdiğim biriyle görüşüp konuşmuştum ve kendime hevesle yeni bir kitap almıştım. Hayır ders sıkıntım bir yana aklıma başka başka şeyler geliyor ve kendimi yine mutsuz etmek istiyorum. Çok güzel gerçekten.

Artık asosyale bağlayıp evden dışarı çıkmayıp, sadece çocukluk arkadaşlarımla buluşup şu okuldan mezun olmak istiyorum. Başka da hiçbişey yapmak gelmiyor içimden. Ay kırk yılın başı yurt dışına çıkıcaktım sağolsun canım okulum kariyerimi emgellemek için elinden geleni yapıyo. En derinden sevgilerimi iletiyorum ! Ne heves bıraktınız ne de başka bişey. Abv

Yine bir yazma isteği ... birden kendimi bolgumu ararken buldum :) ve geldim işte yine burdayim. Yazdıklarımı okuyan, beni duyan biri olur mu bilmiyorum ama elbet sesimi bi gün duyan olur :)
Güne Golbasinda başladım.  Babam bahçesini suluyodu , annem kahvalti hazırlıyordu.  Gozlerimi kapattim ve dedim ki ışte HUZUR bu... sonra bahcemizde mis gibi hir kahvalti yaptık,  Ankaranin yakici sicagindan uzakta ❤ tabikide sineklerin bizi rahat biraktigi kadar :D ve birazdan abimler gelicek :) ailemiz yine bir arada ! Cok şükür Rabbime :)
Ben güne böyle güzel basladim umarim herkes için de boyle olmuştur: )

Yine, Yeniden ve Farklı Bir Başlangıç

     1 yıl olmus buraya bişey yazmayalı... En son Leyla mı yazdı Yasemin mi bilemiyorum. Ama sanırım bu yolda Yasemin artık tek başına devam edicek. Ama herşey Leyla'yla bıraktıkları gibi. İsterse tabi ki gelip buraya o da yazar.
     Bu blogu devam ettirmek sadece bir tercih meselesiydi. Yaptığımız bu sevimli başlangıcın sonu çabuk gelsin istemedim ne bileyim..En azından kendim dünyamı anlatırım, dinleyen olur belki beni dimi :) Kimse dinlemesin, okumasın ama ben yine de kendi dünyamı anlatayım...
     O geçen 1 yılda neler oldu, nerden başlasam bilemedim ki. Leylayla konuşmuyoruz maalesef. Herkesin başına gelebildiği gibi bizim de yollarımız ayrıldı. Eminim ki ikimiz de istemedik böyle olmasını. Ama kısmetimizde bu varmış demek ki. Kısmet... Hayırlısı buymuş.
      Leyla üniversiteye gitti. Ve sanırım mutlu şu an :) en azından öyle olmasını diliyorum en içten dileklerimle. Bense tekrar hazırlandım. Maalesef ki istediğim bölüm gelmedi geçen sene. Çok zor bir seneydi benim için. Doktor olacağım, hayalleriyle başladım ben yeni bir seneye. Derslerimin sıkıntısı bir yana çok farklı sıkıntılarla karşı karşıya kaldık.. Bu sene zor bir sınavdan geçtik biz ama inşallah bu sınavı alnımızın akıyla verebilmişizdir. Ama yine de duvarlarımdaki DOKTOR yazıları inmedi hiç bir zaman. Umutsuzca koparıp da çekmecelerimin en diplerine koymadım. Mücadele ettim her zaman. Tercih sonuçlarım henüz açıklanmasa da sanırım tam anlamıyla olmasa da Doktor sayılabileceğim :) Hayallerimin çoğunu gerçekleştirebileceğim sanırım :) Bunları yazarken istemsizce gülümsüyorum. Hala inanmıyorum çünkü... Hala o hayalleri avuçlarımın arasına alabildiğime inanamıyorum. Ama Rabbime şükürler olsun! Bana bu şansı ve bu gücü verdiği için :)
      Benim için bambaşka bir hayat başlıyor şimdi. Ve bakalım nelerle karşılaşacağım... Ve ben bu yolda yürürken inşallah dostlarımla, kardeşlerimle ve ailemle hep omuz omuza olacağım :)

                                                                                                                        22 Temmuz 2013
                                                                                                                               04.04
                                                                                                                            Yesemin :)